@Jamima Ooh zalig, geniet maar volop van je gezin nu! Hoe reageren de andere kids eigenlijk?
Is normaal he dat je nog moet herstellen van de keizersnede. Luister maar naar je lichaam des te beter zal herstel lopen!
Fijn dat alles goed loopt maar je bent nu met 4 kids ook wel ervaringsdeskundige he

Ik kijk echt zoooo hard uit naar de geboorte maar tegelijk ook een beetje bang dat het niet zal lopen zoals ik wil, dat ik niet goed zal weten wat ik moet doen enz.

Ik heb wel heel erg de drang om alles in orde te hebben! Suiker is sinds vandaag ook in orde, nu nog enkel het bedje dat naast ons bed moet komen. Het staat er, maar moet door m'n vriend nog in elkaar gestoken worden

@Senna87 Heb ook erge last van mijn bekken, vooral 's nachts Ik kan er echt niet van slapen, kan op zo'n momenten gewoon niet blijven liggen.
Nu wandelen is op zich wel goed he, in beweging blijven. Misschien gewoon een beetje inkorten?

Mijn voeten en benen zijn intussen zodanig opgezwollen dat het echt heel pijnlijk blauw aanvoelt

Het is hier voor de rest zo kalm seg, waar zijn al die oktober mamatjes??

@Babette9 Misschien indaling?

Ik ben hier echt al heel lang niet meer geweest, sorry dames! maar afgelopen weken was het zo druk en nu is het nog drukker.

De verhuizing was net rond of ik had zelf een probleem.
Bij een standaard controle in het ziekenhuis (ik wert streng opgevolgd daar vanwege de kleine die achter liep qua groei) doen ze ook altijd je bloeddruk. en nu dus ook, maar die uitslag was niet goed, die was toren hoog en ik moest meteen opgenomen worden. gelijk aan het infuus gelegd met magnesium om mijn aderen te sparen (geeft een bescherm laagje) en daarna bloeddruk verlagers. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen om de medicatie precies ingesteld te krijgen op die bloeddruk. Die week ging de eiwitten in mijn urine ook omhoog dus we wisten wat het was, zwangerschaps vergifteging. die week daar op mocht ik naar huis mits ik elke dag zou komen voor de controles, ik was ook op strikte rust gezet! mocht niks.
mij wert toen ook gezegd dat op 37 weken zwangerschap ik sowieso wert ingeleid.

3 september ging ik weer voor controle en ik had weer wat klachten. dus daar ging mijn tripje terug naar huis, ik moest nu blijven tot de bevalling. maandag 5 september kreeg ik een groei echo. en die liet bij ons kleine meid amper groei zien.
Die dag is besloten om haar te laten komen. mijn lichaam was op en zij ging niet meer vooruit, het was klaar, klaar met de zwangerschap tijd voor haar om te komen.

maandag 5 september om 14:00 uur plaatste ze het ballonetje. ik had van mezelf al 1 cm ontsluiting, dus mijn lichaam was zelf ook al in gang geschoten.
om 17:00 ging infuus aan met weeen opwekkers op lage stand. de weeen kwamen toen al heel erg snel achter elkaar, rond 6 uur had ik 4 cm opening. Dus wert het infuus weer een stapje hoger gezet. weeen kwamen niet vaker maar wel krachtiger, ik had moeite mijn ademhaling te vinden en raakte heel even in paniek, tot de voedvrouw mij even hulp boot door een ander techniek te pakken en dat werkte. om 7 uur werkte dat niet en ik pakte zelf een andere manier op dat werkte, en het moest dood stil zijn want geluid leide mij af. rond 9 uur voelde ik perdrang. Dus ik mijn vriend gezegd de zuster te bellen want volgens mij moet ik persen. Die kwam dan ook snel en zei dat het daar voor wel vroeg was, kon wel maar ze dacht van niet en ze bleef staan kijken tot ik weer een wee had. En die kwam snel genoeg, en door mijn reactie en die van de buik wist ze wel genoeg! ik mocht licht mee drukken maar meer niet omdat de arts eerst moest komen.
Die kwam gelukkig snel, voelde toen en ja ik had 10 cm ontsluiting. en eindelijk mocht ik me zelf overgeven aan die drang, mijn vriend legde wij hand op mijn buik om mee te voelen. en bij twee keer persen was ze daar! klein maar helemaal af, gezond en mooi roze en liet meteen van zich horen. tranen....

Op 5 spetmber om 21:12 uur zijn wij ouders geworden van een prachtig wonder meisje. waar wij zo lang naar verlangt hadden. dat was al die jaren vechten, een scheiding tussen door en weer nieuwe liefde kennen, helemaal waard. je bent thuis en hebt ons uit gekozen om je ouders te zijn.
Lieve Jenna we dragen je op handen.
ze is met een gewicht van 1735 gram geboren en 44 cm lang. klein maar heel dapper.
Ze ligt nu nog in het ziekenhuis, maar gelukkig nu alleen nog in een warmte bedje. ze dringt al deels uit de borst. maar wel al volledig mama melk, ze groeit en we hopen haar over 1,5 week naar huis te nemen.

ik blijf ook nog onder controle staan. want die vergifteging is niet zo maar weg, ik slik ook nog steeds bloeddruk verlagers. die hoop ik na donderdag te kunnen afbouwen.

Dus je snapt wel dat ik een poos geen tijd had voor 9maanden, jammer genoeg. ik zal straks weer eens bij lezen. maar nu eerst ga ik richting ziekenhuis om Jenna te voeden en weer vast te houden. wat is het heerlijk mama te zijn

Hier ben ik nog eens;) intussen nog maar 4.5 week meer:) spannend!!! Kijken er zo naar uit! Ik slaap ook heel slecht, veel gaan plassen en pijn bij draaien enz... Ook veeeeel last van bekken rug schouderbladen...begint duidelijk te zwaar te worden voor mijn lichaam....nog even:):) dinsdag terug afspraak, ben benieuwd!!! Groetjes!

@Bianka hele dikke proficiat met jullie dochtertje!!! Nog even en je kan je wondertje mee naar huis nemen, goed te horen dat ze zon vorderingen maakt. Ik wens mama en dochter veel beterschap toe en dan kunnen jullie eindelijk beginnen genieten.

@Dreamy ik was precies 36 weken zwanger bij de geboorte maar zij liep 3 weken achter dus eigenlijk was ze 33 weken ver. dan was haar gewicht netjes voor die leeftijd.
maar ze komt aan, en de laatste weging woog ze 1860. en dat mooi op mama melk

@dreamy nee uitslag niet gekregen. Ze zei ook nie dat ik daar zelf voor moest bellen maar misschien doe ik dat wel even... naar tschijnt heeft 30% dat dus idd heel veel kans .

Als het een troost is ik slaap ook heeeeel slecht. Veel pijn overal, op geen enkele manier goed liggen, veel opstaan om te plassen enz. Overdag loop ik er dan bij als een zombie.

Normaal moet ik nog een goeie 3 weken tot uitgerekende datum maar hoop ook dat het sneller komt want thuis zijn is idd maar saai

@Dreamy ik heb ook soms dat zeurend gevoel maar blijft nooit aanhouden. Ik heb ook geen idee of hij al ingedaald is of niet... als ik naar mijn foto's kijk (ik neem er elke week eentje) zie ik alvast geen verschil dus ik denk van niet.

Gisteren weer vrij veel last gehad van harde buiken / voorweeën maar heel onregelmatig en niet zo pijnlijk. Dus is meestal niets. Gisteren kon zelfs een warm badje niet helpen helaas. Daarbovenop was onze mini meeeega-actief als ik wilde slapen dus dat hielp ook niet echt.

Hier ook strijken op het programma. Man is thuis vandaag dus misschien ook nog een bezoekje aan dreambaby om lijst op punt te zetten. En misschien dat ik ook nog een dutje doe als de vermoeidheid toeslaat deze namiddag.

Ps. Ik wil nog niet te vroeg juichen... maar ik heb zo het gevoel dat mijn gewicht wat blijft hangen (momenteel +- 10,5kg). Baby zat al goed op schema vorige keer dus ik hoop dat er niet TE veel meer bij komt . Ook voor de striemen. Tot nu toe nog niet echt last van maar ik hoor veel dat ze helemaal op het einde (of tijdens te bevalling) kunnen komen. Daar kijk ik niet naar uit . Ik heb er wel al een kleintje (denk ik) op de plaats waar ooit een navelpiercing heeft gezeten

Veel succes allemaal!

@Bianka een dikke proficiat met je dochter.

Joehoeeee, ik zit terug aan mij, startgewicht! Zelfs een halve kilo minder. De borstvoeding doet goed zen werk
Nu enkel nog dat buikje wegkrijgen. Je zou denken dat ik pas zwanger ben. Vroeg de dochter van men vriendin of er nog een baby in men buik zat. Kon wel door de grond zakken. Maar t kind is 8 jaar.....wat doe je eraan? Maar toch, niet fijn om te horen.

Onze pruts doet t goed. Op 2 weken nu 170 gram bijgekomen.

@Senna87 hier heb ik na de bevalling 2 baxters met ijzer gekregen doordat ik weer teveel bloed had verloren.
Nu soms nog het gevoel iets te kort te hebben.
Krijg je infusies of gewoon tabletten bij?