Hallo iedereen,

Ik zit met een vervelend probleem waarvoor ik volgende week naar de ka voor mag maar ik wou hier al even advies vragen.

Ik heb 3 kindjes. 2 zoontjes van 10 jaar en 8 jaar en 1 meisje van 4.
Met mijn jongens nooit problemen gehad om op potje te krijgen. Ze waren allebei ongeveer 2,5 jaar toen ze volledig zindelijk waren.
En dit ook meteen snachts buiten paar ongelukjes uiteraard die iedereen wel heeft. Met dochterlief daarentegen heb ik al veel problemen gekend.

In de crèche zijn ze al begonnen met de potjestraining toen ze 2 jaar was ongeveer. Zij zeiden altijd tegen mij dat het goed verliep maar ik had de indruk thuis dat ze er precies meer en meer schrik van kreeg. Ik denk dat ze haar "dwongen" op het potje te zitten maar echt bewijzen heb ik natuurlijk niet. Eenmaal zr naar school ging dacht ik dat het nu wel in orde ging komen. Ze had gelukkig een heel goede en begripvolle juf met veel geduld. Na veel proberen en veel geduld ( ze weende echt van angst als je haar op het potje zetten) lukte het om haar pipi op het toilet te laten doen. Ze voelt ook goed als ze pipi moet doen dus geen probleem. Maar de kaka... Heel groot probleem. Ze houd haar op. Ze wil enkel kaka in de pamper doen. Ze zit soms tot half 6 in de opvang, komt ze thuis en huilt ze voor een pamper om kaka in te doen. Ik heb op aanraden van mijn mama eens haar geen pamper gegeven en volgehouden. Ze heeft toen 4 dagen geen kaka gedaan en haar echt opgehouden. Tot ze klaagde over buikpijn en toen heb ik maar een pamper gegeven. En meteen kwam de kaka. Letterlijk meteen als ze de pamper aangeeft. Ik heb al tips gelezen over een pamper aandoen en dan op het potje te zetten maar ook dan krijst ze en doet ze niks. Ik snap er niks van. Ik heb dit bij mijn jongens nog nooit meegemaakt. Vanwaar komt die panische angst voor kaka op het potje vandaan? Geen pamper aandoen is geen optiz aangezien ze haar echt dagenlang ophoud, maar de pamper aanhouden als ze moet kaka doen is ook geen oplossing. De juf heeft zelf gezegd beter een pamper aan te doen omdat ze anders misschien medische problemen zou krijgen. Mijn mama vind dat ik toegeef en dit niet mag doen. We hebben al vanalles geprobeerd: stickerbeloning ( ondanks dat ze enorm houd van stickers werkte dit niet!), snoepje/ijsje als beloning, allemaal kleine cadeautjes verpakt in een mand en dat ze dan mocht kiezen.. Niks hielp. Ze wilde er niet op zonder het nodige gekrijs. En dan nog kwam er toch niks als ik haar erop zette. Ondanks dat ik wist dat ze echt moest gaan. Want dan deed he pamper aan en kwam het wel.
Ik weet het niet meer. Ben ik de enige die dit meemaak? Zijn er hier nog mensen die problemen hadden met kinderen op die leeftijd?

Ik ga volgende week naar de ka dus die zal mij wel helpen hoop ik'maar ik hoopte misschien hier mama's tegen te komen die hetzelfde meemaken of meegemaakt hebben als ik nu?

Alvast bedankt voor jullie tips

Groetjes Stephanie

Laat ze gewoon kaka doen in die pamper, t is raar maar wie heeft er daar nu last van? Wie er meest last van heeft is onze maatschappij; wqnt dat hoort toch niet...
Wij hebben gelijkaardige problemen, en zijn naar kinderpsychologe geweest waar we bovenstaande tip kregen, als het lukt met de pamper waarom moet je jezelf dan zorgen maken. Ik trok een gezicht en de psycholoog vroeg: wie gaat er commentaar op hebben: ouders of schoonouders😉
T is een enorme klik maar ze s avonds ff een pamper aandoen zodat ze haar behoefte kan doen is toch makkelijker dan een wenende boze dochter.
Nu het zijn tips he, uiteindelijk doe jij wat jij wil.
Veel succes alvast maar weet dat je je dus niet hoeft te schamen!

Onze oudste dochter wou dit ook niet en in een poging om het te forceren raakte ze geconstipeerd, wat ook geen aanrader is. Op een bepaald moment heeft ze zelf de klik gemaakt en ging ze gewoon naar toilet.

Hey,

Ik heb niet meteen concrete tips maar kan enkel mijn ervaring meegeven nu met mijn dochter.

Reeds een jaar geleden begon ze aan te geven dat ze pipi moest doen (probeerde haar broek naar beneden te trekken), potje stond reeds bij het badje omdat ze daar soms in die tussenmoment een ongelukje had en we hadden toch regelmatig succes met haar op het potje te steken. Tot ze eens droog uit bed kwam en ik haar op het potje zette en ze zodanig verschoten was van haar eigen pipi doordat ze niet goed wakker was en alles was gedaan. Gezien ze toen nog maar 18-19 maand was ook niets geforceerd. Ze is lange tijd panisch gebleven en zeker rond haar 2 jaar beginnen last krijgen van constipatie waardoor dit enkel erger was. Ze krijgt nu dagelijks movicol. Sinds herfstvakantie een aantal keer gestart aan potjestraining, maar dat panische was er steeds en hierdoor stopte ik ook vrijwel meteen want ze hield gewoon echt op je zag het.
Sinds kerst geeft ze aan wanneer ze pipi in haar pamper doet, en nu een week en een half geleden heeft ze plots besloten dat potje ok is en sindsdien maar 2 accidenten gehad. Ook hier vraagt ze om pamper voor stoelgang en ik moedig ze aan op eerst op het potje te proberen en ze weet dat stoelgang op een potje extra beloond wordt. Reeds 4 keer heeft ze een beetje op het potje gedaan, maar nooit echt alles. Hierdoor doen we pamper aan want anders terug geconstipeerd en ik denk dat ze wel vanzelf de klik zal maken.

Nu jou dochtertje is iets ouder, maar ik denk heel veel benoemen: bv de voordelen dan poep minder vuil, mama en papa doen ook kaka op toilet/potje, ... vragen om eens te proberen, maar als het niet lukt ze zeker het pampertje krijgt, ... ben benieuwd wat de KA zegt. Maar met angst gaan en forceren kan echt soms meer kwaad doen denk ik...