Hallo,
Ik ben mama van een schattig kindje van 4 maand. Ik wou graag nog eventjes iets kwijt.
Wat vinden jullie eigenlijk van de wiegedoodtest?
Helemaal gratis is die.
Toen ik bevallen was had de pediater me erover gesproken en natuurlijk wou ik die laten doen. Je weet toch beter of je kindje er gevoelig aan is of niet?
Af en toe maakte ons zoontje een piepend geluidje in zijn slaap, en we waren altijd super-ongerust (ookal is da naar’t schijnt compleet normaal bij baby’s)
Dus gingen we dat eventjes laten doen. Toch niets aan. Je gaat (mama en baby) ’s avonds binnen. Laat die baby 8 uurtjes slapen, terwijl ze alles monitoren, en gaat nadien weer lekker naar huis.
Was dat tegengevallen ja!
OK, hij huilde verschrikkelijk toen ze die draadjes overal aan zijn lijfje vastplakten. Ik begreep dat wel, moet nu eenmaal, en voor hem is dat ook niet leuk.
Om al die draadjes tegen te houden doen ze zo een netje rond zijn hoofd.
Hij leek wel E.T. , maar dan met rood licht aan zijn voetje, want daarop hing een rode sonde te knipperen.
Maar diene armen baby wou helemaal niet slapen. Hij kon al geen mutsje verdragen op zijn hoofdje, laat staan zo’n net.
Hij draaide telkens maar met zijn hoofdje heen en weer om die stoute plakkers er af te krijgen. Er hing er eentje tussen zijn mondje en zijn neuzeke.
Ik heb vanalles geprobeerd. Hem op mijn buik gelegd, liedjes gezongen, zijn kaakje gestreeld (aan de rest van zijn hoofd kon ik niet), nog eens geprobeerd om eten te geven…
Proberen wat rond te wandelen.
Ondertussen raakte ik altijd verstrengeld in al die draden.
En dan ook, als hij dan toch wat wegdommelde, maar hij werd weer wat wakkerder begon die monitor altijd te piepen, waardoor hij natuurlijk weer helemaal wakker was.
Het was een helse nacht. We waren binnengegaan om 7 uur, en de volgende dag om 10 uur had hij niet 1 keer meer dan een 15 minuutjes gelslapen.
Gelukkig konden ze alles bij elkaar optellen, en zo kwam hij toch nog aan 7 uur slaap. Aangezien hij met zijn ogen wijd open, vrolijk lag te stampebenen om 10 uur, vertelden ze me dat ze de test zouden stoppen. De dokters moest de resultaten dan maar aflezen van de gegevens die ze verzameld hadden.
Ze kwamen me vertellen dat hij geen groot risico liep op wiegedood. Ik vroeg me af of ze dat konden zeggen, want hij had toch niet 1 keer mooi doorgeslapen.
De dokter vertelde me dat ze gezien habben dat hij, in de periodekes dat hij dan toch sliep, heel mooi geslapen had.
En dan moesten die draadjes er weer af. Ze moesten ether gebruiken om de lijm, waarmee de plakkertjes vasthingen, te lossen. Hij huilde nog erger dan toen ze alles er op hadden gedaan.
Zijn huidje zag ook heel erg rood, overal waar die ether opgeweest was.
Achteraf, thuis was hij ook helemaal ontregeld.
Ik was toch niet overtuigd of dat eigenlijk iets uitgedaan heeft. Ik dacht dat kindjes wiegedood kregen als ze heel diep sliepen?
Ik weet niet of ik nog zou doen hoor, als ik nog eens een kindje krijg. Als er niet echt een verhoogd risico is: niet roken, geen wiegedoodgevallen in de familie, en een super-gezond kindje.
Ik ben mama van een schattig kindje van 4 maand. Ik wou graag nog eventjes iets kwijt.
Wat vinden jullie eigenlijk van de wiegedoodtest?
Helemaal gratis is die.
Toen ik bevallen was had de pediater me erover gesproken en natuurlijk wou ik die laten doen. Je weet toch beter of je kindje er gevoelig aan is of niet?
Af en toe maakte ons zoontje een piepend geluidje in zijn slaap, en we waren altijd super-ongerust (ookal is da naar’t schijnt compleet normaal bij baby’s)
Dus gingen we dat eventjes laten doen. Toch niets aan. Je gaat (mama en baby) ’s avonds binnen. Laat die baby 8 uurtjes slapen, terwijl ze alles monitoren, en gaat nadien weer lekker naar huis.
Was dat tegengevallen ja!
OK, hij huilde verschrikkelijk toen ze die draadjes overal aan zijn lijfje vastplakten. Ik begreep dat wel, moet nu eenmaal, en voor hem is dat ook niet leuk.
Om al die draadjes tegen te houden doen ze zo een netje rond zijn hoofd.
Hij leek wel E.T. , maar dan met rood licht aan zijn voetje, want daarop hing een rode sonde te knipperen.
Maar diene armen baby wou helemaal niet slapen. Hij kon al geen mutsje verdragen op zijn hoofdje, laat staan zo’n net.
Hij draaide telkens maar met zijn hoofdje heen en weer om die stoute plakkers er af te krijgen. Er hing er eentje tussen zijn mondje en zijn neuzeke.
Ik heb vanalles geprobeerd. Hem op mijn buik gelegd, liedjes gezongen, zijn kaakje gestreeld (aan de rest van zijn hoofd kon ik niet), nog eens geprobeerd om eten te geven…
Proberen wat rond te wandelen.
Ondertussen raakte ik altijd verstrengeld in al die draden.
En dan ook, als hij dan toch wat wegdommelde, maar hij werd weer wat wakkerder begon die monitor altijd te piepen, waardoor hij natuurlijk weer helemaal wakker was.
Het was een helse nacht. We waren binnengegaan om 7 uur, en de volgende dag om 10 uur had hij niet 1 keer meer dan een 15 minuutjes gelslapen.
Gelukkig konden ze alles bij elkaar optellen, en zo kwam hij toch nog aan 7 uur slaap. Aangezien hij met zijn ogen wijd open, vrolijk lag te stampebenen om 10 uur, vertelden ze me dat ze de test zouden stoppen. De dokters moest de resultaten dan maar aflezen van de gegevens die ze verzameld hadden.
Ze kwamen me vertellen dat hij geen groot risico liep op wiegedood. Ik vroeg me af of ze dat konden zeggen, want hij had toch niet 1 keer mooi doorgeslapen.
De dokter vertelde me dat ze gezien habben dat hij, in de periodekes dat hij dan toch sliep, heel mooi geslapen had.
En dan moesten die draadjes er weer af. Ze moesten ether gebruiken om de lijm, waarmee de plakkertjes vasthingen, te lossen. Hij huilde nog erger dan toen ze alles er op hadden gedaan.
Zijn huidje zag ook heel erg rood, overal waar die ether opgeweest was.
Achteraf, thuis was hij ook helemaal ontregeld.
Ik was toch niet overtuigd of dat eigenlijk iets uitgedaan heeft. Ik dacht dat kindjes wiegedood kregen als ze heel diep sliepen?
Ik weet niet of ik nog zou doen hoor, als ik nog eens een kindje krijg. Als er niet echt een verhoogd risico is: niet roken, geen wiegedoodgevallen in de familie, en een super-gezond kindje.
