misschien leuk om al een onderwerp "geboren" te maken....
Er zijn er al sommige bevallen onder ons.
Ik ben benieuwd naar alle namen en naar de bevallingsverhalen.

Tristan - Zoontje saranya - 2kg985 gr - 50,5 cm

Hallo,

Mag ik mij hier ook aansluiten? Ik heb het zwanger-topic nu niet gevolgd maar is mss leuk om wat ervaringen uit te delen met kersverse mama's.

Aan alle reeds bevallen mama's alvast een hele dikke proficiat met de geboorte van jullie kleine spruit!

Ons zoontje Mats werd op 16/01 geboren, 3 daagjes vroeger dan uitgerekend. Hij woog 4kg 470 en mat 49,5 cm. Ook hier is het allemaal heel snel gegaan. Donderdag zeurderige buikpijn beginnen krijgen maar goed te doen, tegen de late nm begonnen het toch wel ferme krampen te worden maar er zat geen regelmaat in dus nog maar wat afgewacht en intussen thuis nog wat gerommeld. Tegen 21 u kon ik het niet meer uithouden, snel gedoucht, dochter laten ophalen door de oma en in racetempo naar het ziekenhuis. Om 22u15 aangekomen met 7 cm opening en de ene wee na de anderen, direct verloskamer binnen en holderdebolder een baxter gestoken met antibiotica omdat ik pos. getest had op streptokokken B. Tegen dan al ver volledige ontsluiting, water gebroken en na een paar keer persen had ik om 22u 45 ons ventje in mijn armen, helemaal overdonderd dat alles zo snel gegaan was.
Nu zijn we sinds maandag terug thuis. Ons ventje doet het goed, een flinke drinker, slaapt als een roosje overdag, enkel op de late avond en s'nachts vindt hij na zijn fles minder goed zijn slaap maar is al beter dan in het ziekenhuis waar ik er soms van 1 tot 5 mee opwas.. Het is dus wel wat aanpassen terug die onderbroken nachten.
De grote zus reageert ook goed op haar broertje..ik was er een beetje bang voor want ze was tijdens mijn zwangerschap niet echt bijzonder geinteresseerd en vond baby's stom.

Hoe ervaren jullie de 1e daagjes als kersverse mama? Nog last van kwaaltjes? Hier de 1e dagen wel wat naweeÃën gehad, nu ik thuis ben en wat meer op de been, speelt mijn rug me wel wat meer parten en mijn bekken.
En ook..(al gaat het vandaag al ietsje beter) die gevreesde babyblues. Ik ben met de tranen in mijn ogen de materniteit buitengestapt, hier thuis wellen soms de tranen spontaan op, als ik klein uk aankijk, als ik mijn zwangerschapskleren weer zien hangen,.. kortom traantjes om 't minste . Die verdomde hormonen ook he en hier speelt ook wel het feit dat het weer een afgesloten hoofdstuk is. Wij houden het bij 2 kids en alles is nu echt voor de laatste keer geweest. Nu niet dat ik die dikke buik zelf zo mis want eigenlijk vond ik het wel zwaardere zwangerschap dan de 1e : vooral die onzekerheid (IVF -kindje, voordien al miskraam gehad en paar chemische zwangerschappen), wat meer kwaaltjes enz. maar gewoon..je kijkt daar dan zo naar uit, nogal overdonderende bevalling gehad en nu zit ik hier alweer thuis en 'k ga dat echt nooit meer meemaken..
Ach ja dat gaat snel terug over zeggen ze he..en intussen proberen we toch maar dubbel en dik te genieten van onze kleine schat.Aangepast door Lenie op 23/01/2014 15:52

Hey,
Ook ik ben ondertussen mama geworden, vorige week maandagavond van een flinke zoon Mauro, 1 dagje na de uitgerekende datum. Hij mat 53,5cm en woog 3,750kg. De bevalling is een lang verhaal. Ik had vrijdagnacht en zaterdagnacht al last van voorweeën en zondag de ganse dag onregelmatige weeën. Tegen de avond kwamen ze wat regelmatiger en ik was ondertussen al behoorlijk op van de pijn dus zijn we even over middernacht naar de materniteit gegaan. Ik hoopte vlug een epidurale te krijgen, maar omdat ik slechts 2cm ontsluiting had, wilde ze die nog niet geven. Dan nog tot 7u 's morgens serieus afgezien, had dan 2cm bijgewonnen. Wat mager was, maar ik mocht dan toch een epidurale krijgen. Gelukkig! Ik werd direct al een ander mens. Maar helaas vielen de weeên stil en in de namiddag bleef ik op 5cm steken. Ik werd er wat moedeloos van. Ik voelde wel geen pijn meer, maar toch niet leuk dat het niet vooruit ging. Ik moest op de koop toe voortdurend in een bepaalde houding liggen opdat ons sterrenkijkertje nog zou draaien. Uiteindelijk hebben ze eens een nieuwe baxter aangehangen en wat bleek, in een mum van tijd won ik die andere 5cm bij! Iedereen was verrast en het volgende moment werd alles klaargemaakt om te beginnen persen. Dit duurde nog een uurtje en toen kreeg ik onze zoon eindelijk te zien! Doordat hij in het vruchtwater gepoept had, werd ook de kinderarts er onmiddellijk bijgeroepen, maar alles was in orde.
Ondertussen zijn we een weekje verder en onze jongen doet het goed. De nachten zijn wel wat minder. Overdag hoor ik hem niet, maar snachts heeft hij meer moeite om z'n uurtjes te slapen tot de volgende voeding. Dat en het al aanwezige slaapgebrek zorgde er de afgelopen dagen wel voor dat ik in de avond eens wat traantjes laat vloeien. Ik voel me anders wel goed, ben blij met m'n kleine mannetje. <3

Ik ben intussen ook terug mama geworden van een flinke zoon, nu 2 weken oud. Hij doet het erg goed met een mooi gewicht (stevig baasje), maar de borstvoeding begint wel frustrerend te worden. Ons ventje eet momenteel zéér vaak, soms om het uur zelfs. Hij eet vaak kort en krachtig en valt dan in slaap en heeft zo snel weer honger
Soms spuugt hij ook alles krachtig weer uit. We denken dat hij misschien spruw heeft of reflux. Na het spuwen, wil hij opnieuw drinken maar dan kom je in een vicieuze cirkel terecht vrees ik. Maandag afspraak met lactatiedeskundige, want zo een hele dag voeden vind ik maar niks...
Verder wel een heerlijk baasje, huilt in principe niet vaak (laatste dagen wel meer).

Elise: Proficiat met de geboorte van jullie zoontje! Ja kan misschien wel zijn dat hij vaker wil drinken om het opkomend zuur tegen te gaan. Best even bij een kinderarts langs gaan.

Hier zijn we met ons zoontje ook wat op de sukkel geraakt met de melk (flesjes dan wel hier). In het begin alles ok maar eind vorige week om de 2u een fles, huilen en lastig doen tijdens het drinken. We zijn dan overgeschakeld op een verzadigingsmelk maar daar moest hij absoluut niet van weten. Nu krijgt hij gewone Nutrilon gemengd met AR en hij drinkt nu wel goed en rustiger. Soms nog na zijn fles wat gehuil maar of dat nu krampjes zijn of van 't zuur? Hij geeft soms vb nog na een uur melk terug en lijkt daar dan wel last van te hebben. Nu ja we zullen het in het oog houden maar voorlopig is het allemaal goed te doen.

Zijn de papa's bij jullie al opnieuw aan het werk? Hier vorige week de 1e week alleen geweest en ik had het er toch wel moeilijk mee, heb het nu precies moeilijker om mijn draai te vinden dan met mijn dochter destijds.In kleine uk zat nog totaal geen ritme dus om dan es buiten te komen is niet evident en dan natuurlijk nog moeten rekening houden met de schooluren van de oudste enzo.
Ik doe eigenlijk weinig op een dag. Als ik voor de middag mezelf en onze Mats gewassen en aangekleed krijg is het al veel.
Intussen zit er al ietsje meer regelmaat in, ik krijg al eens wat strijk gedaan tussendoor en ik hoop deze week er eens wat meer buiten mee te kunnen komen.Aangepast door Lenie op 11/02/2014 12:07

Elise: heb zelf geen ervaring met BV maar mijn schoonzus haar kleintje van bijna 3 weken geven ze ook 's avonds nog een flesje bij zodat ze wat langer verzadigd blijft want het lijkt me idd flink vermoeidend.

Je oudste is duidelijk aandacht aan het opeisen. Hier gelukkig geen ervaring mee. Ons dochter (van 4,5j) stond tijdens mijn zwangerschap heel afwijzend tegenover baby's maar nu hij is er valt het wonderwel goed mee. Ze geeft hem aaitjes, draait aan zijn mobiel, geeft zijn tutje,.. Wat ik wel merk, is dat ze meer dan vroeger ook es bij mij op schoot komt zitten of tegen me aan komt plakken.
Ik probeer haar wel zoveel mogelijk te betrekken bij babybroer. In het weekend helpt ze met zijn badje, geeft pampers en kleertjes aan, kamt zijn haar,..
Dit weekend mocht ze in de speelgoedwinkel een cadeautje uitkiezen omdat ze zo flink is geweest.
Nu ja..2,5 jaar is denk ik wel de moeilijkste leeftijd. Die schoolstart en de geboorte tegelijk was misschien wat veel voor hem. Misschien doe je er wel goed aan van hem nog effe thuis te laten en hem te laten wennen aan de nieuwe gezinssituatie. Anders voelt het voor hem misschien aan alsof hij "gedropt" wordt op school terwijl jullie thuis met kleine broer bezigzijn.
Hem ook zoveel mogelijk bij alles betrekken, laten helpen, hem fier maken dat hij al een flinke grote broer is. Desnoods met stickersysteem met beloningen werken, eens met hem alleen ergens naartoe gaan?

Hier nog steeds zoektocht naar de juiste melk. We zijn nu aan de 5e bezig.De KA had ons zoontje vorige week op Novalac Allernova AR gezet, werkte goed tegen het teruggeven maar hij had er hele lopende stoelgang van, kwam zelfs door zijn broekje heen gelopen. Nu zelf Enfamil AR gaan halen omdat dat 't schijnt een AR pap zou zijn die weinig krampen geeft (Nutrilon AR had hij redelijk wat krampen van), daar heeft hij nu hele vaste stoelgang van en geeft weer iets meer terug.